امروز صدای واقعی تاریخ، بلند نیست/شورش علیه تاریخ برای نجات آن
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۳۶۷۶۲
خبر گزاری مهر، عبدالرحمن حسنیفر*: یک وقتی یکی از این ورزشیها میگفت که تماشاگران فوتبال در جایی که در زمین خودی بازی میکنند به ضرر تیم خود هستند و این پشتوانه در عمل به نفع تیم نیست. حالا حکایت تاریخ درازدامن ایران است که بجای حمایت، امروزه علیه جامعه ایرانی شده است.
امروزه رجوع به تاریخ از جانب خیلیها در مناسبتهای متفاوت مذهبی، ملی، سیاسی و غیره به نحو زیادی صورت میگیرد اما متاسفانه این مراجعه به درستی صورت نمیگیرد و بی محابا تاریخ مورد مصادره قرار میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خواندن تاریخ و استفاده از آن خیلی خوبه و حتی یک ضرورته. اما متاسفانه بیش از صد سال است عموما (چه مذهبی و طرفدار شیعه و اسلام و چه ایران خواهِ باستانگرا) گرفتار تاریخزدگی و افتادن در چنبره تاریخ شدهاند و این یک مریضی و بیماری است که خیلیها به آن واقف نیستند.صدایی که باید از آکادمیها برای نجات تاریخ بلند شود یا نیست یا اگر هم هست، ره بجایی نمیبرد.
متاسفانه این بیماری، توان و درک درست ما را از تاریخ از بین برده است.اگر کسی میخواهد از هر دوره از تاریخ (چه ایرانباستان، چه دوره اسلامی و چه بعد از آن تا به امروز) استفاده کند اول باید تامل کند آیا گرفتار بیماری افتادن در چاه تاریخ هست یا خیر که البته وقوف به این بیماری راحت نیست. زمانی وقوف به این بیماری صورت میگیرد که دو سطح «موقعیت تاریخی» و «وضعیت اکنون» با هم به درستی شناسایی شده باشند که مع الاسف شناخت «موقعیتهای تاریخی»، کار راحتی نیست و آشنایی با «وضعیت اکنون» همبه این راحتی امکان پذیر نیست. این دو قلمرو بهم وصل هستند اما این اتصال برقرار نیست. این وضعیت، شاید همان «انحطاط» مورد نظر سید جواد طباطبایی یا «پیچیدگی معرفتی» و وضعیت بغرنج شناختی باشد که برخیها از جمله خود نگارنده مطرح میکنند.
امروزه هر گونه مراجعهای به تاریخ، عموما ایدئولوژیک و تا حدی ناآگاهانه و ناشیانه است؛ یعنی مبتنی بر ماهیت اصلی و هدف واقعی تاریخ نیست. این اشکال باید برطرف شود؛ شاید گام اول این باشد که تاریخ به نحو درستی، بدون عطف توجه به استفادهای که برای امروز دارد، فهم شود و طبعا این هدف مستلزم داشتن «روش» است و روش هم با اهمیت دادن به «علوم انسانی جدید» محقق میشود. اینها به عنوان مقدمه شناخت تاریخ عمل میکنند.
امروزه صدای واقعی تاریخ، بلند نیست و این وظیفهی اهالی تاریخ را سنگین میکند.صدایی هم که از تاریخ وجود دارد صدای سوء استفاده کنندگان از آن است.
*عضو هئیت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
کد خبر 5207122منبع: مهر
کلیدواژه: تاریخ معاصر علوم انسانی روز قدس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نهاد کتابخانه های عمومی کشور نقد کتاب شهادت امیرالمومنین حضرت علی ماه رمضان ۱۴۰۰ ادبیات داستانی دعا و نیایش تجدید چاپ درگذشت چهره ها موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران رژیم صهیونیستی امام خمینی ره دفاع مقدس جنگ تحمیلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۳۶۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک شورش بزرگ در جشنواره کن
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، کارمندان جشنواره فیلم کن در حال برنامهریزی هستند تا برای دریافت حقوق بیشتر به اعتراض و احتمالا اعتصاب دست بزنند.
به گزارش مهر، رسانه سینمایی ددلاین در یک گزارش اختصاصی خبر میدهد که جشنواره فیلم کن که به عنوان محلی برای بیان اعتراض هم شناخته شده، امسال نیز تفاوتی با قبل نخواهد داشت؛ اما ممکن است نوع اعتراض کمی متفاوت با سالهای قبل باشد زیرا بوی شورش از درون میآید.
این گزارش فاش میکند که حدود ۲۰۰ کارمند این جشنواره سینمایی فرانسوی که ترکیبی از نیروهای خود کن و کارمندان جشنوارههای دیگر از سراسر فرانسه هستند، دارند برنامهریزی میکنند تا در طول برگزاری این جشنواره برای دستمزد خود دست به اعتراض و حتی اعتصاب بزنند.
برنامه این اعتراضها توسط گروهی موسوم به «زیر پردههای نمایش، زبالهها: جمع کارکنان پرمخاطره جشنوارههای فیلم» رهبری میشود و این نام اشارهای به شعار معروف اعتراضات می۶۸ دارد: زیر سنگفرشها، ساحل.
این اتحادیه که مارس ۲۰۲۰ راهاندازی شد، متشکل از کارمندان بخشهای مختلف کن، از جمله آنهایی که در بخش رقابتی رسمی، جشنواره مارچ دو فیلم و بخشهای جنبی دو هفته کارگردانان و هفته منتقدان کار میکنند، و همچنین کارمندان بخش بینالمللی بوردو، جشنواره فیلم مستقل، جشنواره لومیر در لئون و جشنواره بینالمللی فیلم «انتروه» در بلفورت است.
منابعی از درون این اتحادیه به ددلاین گفتهاند قصد دارند در مراسم افتتاحیه بخش دو هفته کارگردانان، هفته منتقدان و ACID کن صدای خود را به گوش دیگران برسانند و همچنین در طول این رویداد ۱۲ روزه که از ۱۴ ماه میآغاز میشود، تظاهراتی را در محل جشنواره برگزار کنند. از جمله فیلمهای مورد انتظار این دوره باید از اولین نمایش «مگالوپولیس» فرانسیس فورد کاپولا و «فیوریوسا» جورج میلر یاد کرد.
ماهیت اعتراضها تاکنون مخفی نگه داشته شده، اما این گروه قصد دارد پنجشنبه برای نهایی کردن استراتژی خود جلسهای برگزار کند. منابع گفتهاند بررسی اشکال مختلفی از اقدام از جمله «اعتصاب کامل کارمندان» که موجب میشود دهها کارمند جشنواره ابزارهای خود را به طور کامل زمین بگذارند روی میز است. این اعتصاب دربرگیرنده کارمندانی چون برنامه نویسان، متصدیان دوربینها، زیرنویس کنندگان فیلمها، چهرههای مطبوعاتی جشنواره و کارکنان مختلف مدیریت و فنی که بیشترشان پاره وقت هستند، میشود.
اگر برنامهنویسان یا مسؤولان مطبوعاتی ابزارهایشان را پایین بیاورند مشکل بزرگی برای اجرای جشنواره ایجاد میشود. بدون برنامه نویسان اصلاً روشن نخواهد بود که آیا برگزاری رویداد ممکن است یا خیر!
ناامیدی این گروه دوجانبه است. اول اینکه آنها به دستمزدی که از کارفرمایان خود دریافت میکنند، معترض هستند و حقوق خود را ناکافی میدانند زیرا اغلب ساعات اضافه کاری سختی را که لازمه شغلشان است، دربرنمی گیرد.
یکی از افراد این اتحادیه به شرط ناشناس ماندن به ددلاین گفت: از بررسیها متوجه شدیم که ۸۰ درصد کارمندان جشنواره در حالی کار میکنند که قراردادشان کمتر از ۲۰۰۰ یورو (۲۱۰۰ دلار) در ماه است و این درآمد برای زندگی در پاریس غیرممکن است.
دومین نقطه اختلاف، برنامه بیمه بیکاری منحصر به فرد فرانسه برای کارکنان و تکنسینهای بخش سرگرمی است. این طرح از کارکنان بخش سرگرمی با قراردادهای کوتاه مدت با مزایای بیکاری در زمانی که بین یک شغل یا پروژه با پروژه بعدی هستند، حمایت میکند. برای واجد شرایط بودن، کارکنان باید بتوانند ثابت کنند که ساعات مشخصی را در طول سال کار کردهاند. پرداختها از طریق مالیاتهای پرداخت شده توسط کارفرمایان تأمین میشود، اما به دلیل ابهام در مقررات، بسیاری از کارکنان جشنوارههای سینمایی فرانسه از مزایای بیکاری محروم میمانند و با قراردادهای کوتاه مدت ثابت استخدام میشوند.
منبع دیگری از این اتحادیه هم گفته است: هیچکس شرایط و دستمزد کارگران جشنواره را زیر سوال نبرده بود و همه ما کار برای جشنواره را پذیرفته بودیم زیرا عاشق فیلم بودیم، حتی اگر زندگیمان سخت میگذشت، اما حالا همه در حال بحث هستند که وقتی این جشنوارهها میزبان ستارگانی از سراسر جهان هستند، پرداخت حداقل دستمزد به کارکنان چقدر بیمعناست.
این جنبش حامیان برجستهای دارد: ژوستین تریه فیلمساز فرانسوی سازنده «آناتومی یک سقوط» که برنده نخل طلای کن شد، وقتی در جشنواره فیلم کن سال گذشته راه میرفت سنجاق سینه قرمز رنگ گروه را روی یقه کت خود داشت و حالا این گروه امیدوار است چهرههای بیشتری از صنعت سینما در جشنواره امسال این سنجاق را روی لباسشان داشته باشند.
درست پیش از مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم کن سال گذشته، این گروه بیانیهای را در روزنامه چپگرای لیبراسیون منتشر کرد که ملاقات با وزیر فرهنگ فرانسه در کن را به دنبال داشت.
گفته شده مقامات دولتی از این موضوع که کارکنان جشنواره تحت پوشش برنامه متناوب دستمزد بیکاری نبودهاند، بیاطلاع بودهاند. جلسهای هم با مرکز ملی سینمای فرانسه (CNC) برگزار شد، اما اقدام مشخصی را به دنبال نداشت. از آن زمان، این گروه سخنرانیهای اعتراضی خود را در جشنوارههای سراسر فرانسه برگزار کردهاند تا خواست خود را روشن کنند.
یکی از اعضای اتحادیه به ددلاین گفت: مدیران جشنواره مخالف ما نیستند و نگران هم هستند، اما جوابشان فقط این است که در شرایط مالی پیچیدهای هستند و ادعا میکنند قدرت محدودی دارند. پس از یک سال، ما اکنون در شرایطی هستیم که همه میدانند ما وجود داریم و خواستمان چیست. امیدواریم بتوانیم با کارفرمایان خود به توافق برسیم.
این جمع با دفتر تیری فرمو، مدیر جشنواره کن و بخشهای موازی هم تماس گرفتهاند و از مشکلات و احتمال برگزاری تظاهرات عمومی در جشنواره امسال سخن گفتهاند، اما هنوز پاسخی دریافت نکردهاند.
در تماس با جشنواره برای اظهار نظر گفته شده انتظار میرود کارکنان مقاومت بیشتری خرج کنند تا این رویداد غیرانتفاعی دولتی و خصوصی را برای وظایف عمومی غیرسیاسی مخدوش نشود.
در همین حال منابع درونی میگویند به طور کلی به تغییرات مثبت خوشبین هستند، زیرا این اختلاف پیامدهای «فوری» بر کارایی رویدادهای سینمایی مانند کن، که جز لاینفک اقتصاد فرانسه است، خواهد داشت.
بسیاری از رؤسای جشنواره نیز به ددلاین گفتهاند که در ۲ سال اخیر دریافتهاند چقدر سخت است که بتوانند با این دستمزدها کارکنان خوب و متخصص را به کار بگیرند. منبع دیگری هم گفته جشنواره کن به سختی میتواند افراد را استخدام کند و با این شرایط سال آینده ممکن است حتی برگزاری درست جشنواره ممکن نباشد.
افراد داخل صنعت امیدوارند کن بتواند الگویی برای تعهد به پرداخت بهتر برای دیگر جشنوارهها باشد.
جشنواره فیلم کن به تظاهرات عادت دارد و ۲۰ سال پیش صحنه اعتراضات مشابهی بود که به دلیل کاهش مزایای بیکاری در خیابانها شکل گرفت. (تصویر گزارش) سال پیش نیز کارکنان بخش پذیرایی جشنواره، تظاهراتی با عنوان «دیگها و ماهیتابهها» را برای پرداخت دستمزد بیشتر خارج از ساختمان کارلتون برگزار کردند و اتحادیه اصلی کارگران انرژی فرانسه نیز تهدید کرد که منبع برق کن را به عنوان بخشی از اعتراضها علیه اصلاحات بازنشستگی قطع خواهد کرد. تظاهرات عمومی اما در طول جشنواره توسط مقامات محلی به دلیل نگرانی برای ایمنی ممنوع شد.
فرش قرمز کن هم همواره جایگاهی برای اعتراضهای مختلف بوده؛ از اعتراض به مسائل سیاسی گرفته تا مشکل پاشنه کفش خانمها که موجب شد شماری پابرهنه روی فرش قرمز بروند.
جشنوارههای فرانسوی اغلب جایگاه ارائه بیانیههای سیاسی هستند. سال ۲۰۰۳، دو جشنواره هنرهای تابستانی محبوب فرانسه یعنی جشنواره آوینیون و فستیوال اکس-آن-پرووانس پس از هفتهها اختلال و اعتراض کارکنان اعتصابی برای مزایای بیکاری، لغو شدند.
در مجموع صحنه جشنوارههای جهانی سینمایی به دلیل کاهش بودجه، اعتراضهای سیاسی و درگیریهای جهانی، ۱۲ ماه پرتلاطم را تجربه کرده و جشنواره فیلم برلین تحت تأثیر موجی از ناآرامیهای سیاسی قرار گرفت. انتظار میرود کن نیز چنین اعتراضهای سیاسی را پیش روی داشته باشد که برای حملات رژیم صهیونیستی به غزه و جنگ روسیه و اوکراین چهره کند.
۲۴۵۲۴۵
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902376